محتوای مقاله

لیفت پستان یا ماستوپکسی (Mastopexy)، یک جراحی زیبایی است که برای اصلاح افتادگی و بدشکلی سینه‌ها انجام می‌شود. این عمل به زنانی کمک می‌کند که به دلیل عواملی مانند بارداری، شیردهی، افزایش و کاهش وزن، پیری یا ژنتیک، دچار تغییرات ناخواسته در فرم و موقعیت سینه‌های خود شده‌اند. برخلاف جراحی بزرگ کردن پستان که صرفاً بر افزایش حجم تمرکز دارد، هدف اصلی عمل لیفت پستان، بالا کشیدن سینه‌ها، سفت کردن آن‌ها و بازگرداندن نوک پستان (آرئول) به موقعیت طبیعی و زیباتر است.

این جراحی که اغلب با جستجوهایی مانند لیفت سینه با جراحی، عمل ماستوپکسی چیست؟ یا بالا کشیدن سینه افتاده شناخته می‌شود، می‌تواند اعتماد به نفس زنان را به‌ شدت افزایش دهد و به آن‌ها احساس جوانی و جذابیت بیشتری ببخشد. در این مقاله جامع به تمامی جوانب لیفت پستان از جمله علل افتادگی، انواع روش‌های جراحی، روند بهبودی و نتایج مورد انتظار خواهیم پرداخت.

چرا پستان‌ها دچار افتادگی می‌شوند؟ 

افتادگی پستان که به آن پتوزیس (Ptosis) نیز می‌گویند، فرآیندی طبیعی است که با از دست دادن استحکام و خاصیت ارتجاعی پوست و بافت‌های همبند پستان رخ می‌دهد. درک این عوامل برای شناخت اینکه چه کسی کاندیدای مناسبی برای جراحی لیفت سینه است، حیاتی است.

عوامل اصلی افتادگی سینه

چندین عامل کلیدی در افتادگی پستان نقش دارند. مهم‌ترین عامل، پیری طبیعی است که با آن، کلاژن و الاستین پوست که مسئول استحکام و کشسانی هستند، کاهش می‌یابند. این کاهش باعث می‌شود پوست خاصیت ارتجاعی خود را از دست داده و قادر به حمایت از وزن پستان‌ها نباشد.

    • بارداری و شیردهی: در دوران بارداری، پستان‌ها به دلیل افزایش تولید شیر، متورم و سنگین می‌شوند. پس از پایان شیردهی، بافت غده‌ای پستان کوچک می‌شود، اما پوست کشیده‌ شده به حالت اولیه خود بازنمی‌گردد و در نتیجه سینه‌ها افتاده به نظر می‌رسند. این تغییرات یکی از اصلی‌ترین دلایل مراجعه زنان به دنبال عمل لیفت پستان بعد از شیردهی است.

عوامل اصلی افتادگی سینه
    • نوسانات وزنی: افزایش و کاهش وزن ناگهانی و مکرر، باعث کشیدگی و شل شدن پوست پستان می‌شود. در نتیجه، حتی پس از کاهش وزن، بافت پستان از بین می‌رود و پوست اضافی باقی‌مانده باعث افتادگی می‌شود.
    • عوامل ژنتیکی: برخی افراد به‌صورت ژنتیکی دارای بافت همبند ضعیف‌تری هستند یا سینه‌های بزرگ و سنگینی دارند که باعث می‌شود در سنین پایین‌تر دچار افتادگی شوند.

    • جاذبه زمین: نیروی جاذبه زمین به‌طور مداوم بر بافت پستان فشار وارد می‌کند و با گذشت زمان، به شل شدن پوست و افتادگی آن کمک می‌کند.

کاندیدای ایده‌آل برای جراحی لیفت سینه

یک کاندیدای مناسب برای لیفت پستان، فردی است که از نظر جسمی سالم باشد و انتظارات واقع‌بینانه‌ای از نتایج عمل داشته باشد.

    • وضعیت سینه‌ها: بهترین کاندیداها زنانی هستند که سینه‌هایشان افتادگی واضحی دارد، نوک پستان در زیر خط سینه قرار گرفته است، و به دنبال سفت شدن و بالا کشیدن آن هستند.

    • وضعیت سلامتی: فرد باید از بیماری‌های جدی که می‌توانند روند جراحی و بهبودی را مختل کنند، عاری باشد.

    • ثبات وزن: ایده‌آل است که بیمار وزن ثابتی داشته باشد، زیرا نوسانات وزنی پس از جراحی می‌تواند نتایج را تحت تأثیر قرار دهد.

    • برنامه‌ریزی آینده: زنانی که قصد بارداری یا شیردهی مجدد دارند، بهتر است جراحی لیفت سینه را به بعد از این دوران موکول کنند، زیرا تغییرات هورمونی و فیزیکی می‌توانند نتایج جراحی را تغییر دهند.

انواع روش‌های جراحی و تکنیک‌های لیفت پستان

جراحان پلاستیک از چندین تکنیک مختلف برای لیفت سینه استفاده می‌کنند که انتخاب روش بستگی به میزان افتادگی پستان، اندازه آن، و انتظارات بیمار دارد.

روش لیفت با برش دور آرئول (Periareolar Mastopexy):

این روش، که به آن لیفت دوناتی شکل (Doughnut Lift) نیز می‌گویند، برای افتادگی‌های بسیار خفیف مناسب است. در این تکنیک، جراح یک برش دایره‌ای در اطراف آرئول ایجاد می‌کند. بافت اضافی پوست برداشته می‌شود و پوست اطراف به سمت نوک پستان کشیده شده و بخیه زده می‌شود تا سینه‌ها سفت‌تر به نظر برسند.

مزایا و معایب: مزیت اصلی این روش، جای زخم کوچک و پنهان آن در حاشیه آرئول است. با این حال، این تکنیک برای افتادگی‌های متوسط تا شدید مؤثر نیست و ممکن است نتایج آن به‌اندازه روش‌های دیگر ماندگار نباشد.

بیشتر بدانید: جراحی زیبایی کوچک کردن پستان

انواع روش‌های جراحی و تکنیک‌های لیفت پستان

روش لیفت با برش عمودی (Vertical Mastopexy) یا لیفت آبنبات چوبی:

این روش برای افتادگی‌های خفیف تا متوسط استفاده می‌شود و یکی از رایج‌ترین تکنیک‌ها است. در این جراحی، جراح دو برش ایجاد می‌کند: یکی در اطراف آرئول و دیگری به صورت عمودی از پایین آرئول تا چین زیر پستان (IMF).

    • مزایا و معایب: این روش به جراح اجازه می‌دهد تا مقدار بیشتری از پوست اضافی را برداشته و بافت پستان را به خوبی بالا بکشد. نتایج لیفت عمودی معمولاً بسیار زیبا و طبیعی هستند. جای زخم آن به شکل “آبنبات چوبی” است، اما با گذشت زمان محو می‌شود. این تکنیک برای اصلاح شکل و بالا کشیدن پستان بسیار مؤثر است.

روش لیفت با برش T معکوس (Inverted T Mastopexy):

این روش برای افتادگی‌های شدید و پستان‌های بزرگ و سنگین بهترین گزینه است. جراح سه برش ایجاد می‌کند: یکی در اطراف آرئول، یک برش عمودی از پایین آرئول تا چین زیر پستان، و یک برش افقی در امتداد چین زیر پستان.

    • مزایا و معایب: این تکنیک به جراح حداکثر کنترل را بر روی شکل و موقعیت پستان می‌دهد و امکان برداشتن حجم زیادی از پوست و بافت را فراهم می‌آورد. نتیجه لیفت T معکوس بسیار چشمگیر و ماندگار است. با این حال، این روش جای زخم بیشتری به شکل “لنگر” یا “T معکوس” باقی می‌گذارد که ممکن است در لباس‌های شنای خاصی دیده شود.

روند جراحی و مراحل بهبودی: از اتاق عمل تا نتایج نهایی

درک کامل فرآیند عمل لیفت پستان از ابتدا تا انتها به بیمار کمک می‌کند تا آمادگی لازم را داشته و انتظارات واقع‌بینانه‌ای داشته باشد.

مراحل جراحی:

عمل لیفت سینه معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود و بسته به پیچیدگی و تکنیک انتخابی، حدود دو تا چهار ساعت طول می‌کشد. جراح پس از ایجاد برش‌ها، نوک پستان و آرئول را به موقعیت بالاتر و طبیعی‌تری منتقل می‌کند. سپس، بافت‌های پستان را بالا کشیده، سفت کرده و شکل می‌دهد. در نهایت، پوست اضافی برداشته شده و برش‌ها بخیه زده می‌شوند. در برخی موارد، جراح ممکن است از درن (Drains) برای تخلیه مایعات اضافی استفاده کند که معمولاً پس از چند روز خارج می‌شوند.

روند بهبودی و مراقبت‌های پس از عمل:

دوره نقاهت اولیه لیفت پستان معمولاً چند هفته طول می‌کشد.

    • روزهای اول: بیمار ممکن است احساس درد، تورم، و کبودی در ناحیه پستان داشته باشد. پزشک داروهای مسکن تجویز خواهد کرد. استفاده از سوتین فشاری (Compression Bra) در ۲۴ ساعت شبانه‌روز در هفته‌های اول برای کاهش تورم و حمایت از سینه‌ها حیاتی است.

روند بهبودی و مراقبت‌های پس از عمل پستان
  • هفته اول: بیماران باید از فعالیت‌های بدنی سنگین، خم شدن و بلند کردن اجسام اجتناب کنند. اکثر افراد می‌توانند ظرف یک هفته به فعالیت‌های روزمره سبک خود بازگردند.
  • چند هفته بعد: با گذشت زمان، تورم و کبودی کاهش می‌یابد و نتایج نهایی شروع به نمایان شدن می‌کند.

  • ورزش و فعالیت: بازگشت به ورزش‌های سنگین معمولاً پس از شش تا هشت هفته مجاز است، اما این زمان بسته به توصیه جراح متغیر است.

نتایج، ماندگاری و ریسک‌های احتمالی عمل لیفت پستان

مانند هر جراحی دیگری، لیفت پستان نیز دارای ریسک‌ها و عوارض احتمالی است، اما نتایج آن می‌تواند برای سال‌ها ماندگار باشد.

نتایج و ماندگاری:

نتایج جراحی لیفت پستان اغلب فوری و چشمگیر است. سینه‌ها بالاتر، سفت‌تر و جوان‌تر به نظر می‌رسند. جای زخم‌ها با گذشت زمان محو می‌شوند، اما هیچگاه به‌طور کامل از بین نمی‌روند. ماندگاری نتایج به عواملی مانند سبک زندگی، نوسانات وزنی، و نیروی جاذبه بستگی دارد. برخی بیماران ممکن است پس از چندین سال، به دلیل فرآیند طبیعی پیری، نیاز به جراحی ترمیمی یا تکرار عمل لیفت داشته باشند.

عوارض و ریسک‌های احتمالی

در حالی که عمل لیفت پستان به‌طور کلی ایمن در نظر گرفته می‌شود، ریسک‌هایی مانند هر جراحی دیگری وجود دارد. این ریسک‌ها شامل موارد زیر است:

    • عوارض بیهوشی

    • خونریزی و هماتوم (تجمع خون)

    • عفونت

    • تغییرات در حس نوک پستان: برخی بیماران ممکن است در ابتدا کاهش یا افزایش حس در نوک پستان را تجربه کنند که معمولاً با گذشت زمان بهبود می‌یابد. در موارد نادر، این تغییرات ممکن است دائمی باشند.

    • عدم تقارن پستان: اگرچه جراح تلاش می‌کند تا سینه‌ها را تا حد ممکن متقارن کند، اما عدم تقارن جزئی ممکن است رخ دهد.

    • مشکل در شیردهی در آینده: اگرچه بسیاری از زنان پس از لیفت سینه می‌توانند شیردهی کنند، اما در برخی موارد، به‌ویژه در روش‌های خاص جراحی، ممکن است کانال‌های شیر آسیب ببینند و شیردهی دچار مشکل شود.

    • جای زخم نامناسب: در برخی افراد، به‌ویژه آن‌هایی که مستعد کلوئید (اسکار برجسته) هستند، جای زخم‌ها ممکن است پررنگ یا برجسته باقی بمانند.

لیفت پستان با پروتز: ترکیب دو جراحی برای نتایج ایده‌آل

برخی از زنانی که علاوه بر افتادگی، با کمبود حجم پستان نیز مواجه هستند، ممکن است به فکر لیفت پستان با پروتز باشند.

لیفت پستان با پروتز

عمل لیفت سینه با ایمپلنت (Augmentation Mastopexy)

در این روش، جراح لیفت پستان را همزمان با جراحی پروتز سینه انجام می‌دهد. این ترکیب به بیمار اجازه می‌دهد تا علاوه بر بالا کشیدن و سفت شدن سینه‌ها، حجم دلخواه خود را نیز به دست آورد.

    • مزایا: این عمل می‌تواند نتایج بسیار چشمگیری در زمینه فرم و حجم ایجاد کند و یک راهکار یکپارچه برای رفع هر دو مشکل ارائه می‌دهد.

    • نکات مهم: این جراحی پیچیده‌تر و طولانی‌تر است و دوره بهبودی ممکن است کمی بیشتر طول بکشد. انتخاب کاندیدای مناسب و مشاوره دقیق با جراح برای تعیین نوع و اندازه پروتز و همچنین تکنیک لیفت، برای دستیابی به بهترین نتایج حیاتی است.

نتیجه‌گیری:

لیفت پستان یک جراحی قدرتمند برای بازگرداندن زیبایی، جوانی و اعتماد به نفس به زنانی است که از فرم سینه‌های خود ناراضی هستند. با توجه به انواع روش‌های جراحی موجود، هر فرد می‌تواند با مشاوره دقیق با یک جراح پلاستیک مجرب، بهترین و مناسب‌ترین گزینه را برای خود انتخاب کند. درک کامل علل افتادگی، مراحل جراحی، و انتظارات واقع‌بینانه از نتایج، کلید یک تجربه موفقیت‌آمیز و رضایت‌بخش است. لیفت سینه یک سرمایه‌گذاری بر روی خود و احساس بهتری نسبت به بدن است که می‌تواند نتایج ماندگاری را به ارمغان آورد.

دکتر پرهام فراهانی، متخصص جراحی عمومی و لاپاراسکوپی

سوالات متداول

لیفت پستان یا ماستوپکسی (Mastopexy)، یک جراحی زیبایی است که برای اصلاح افتادگی و بدشکلی سینه‌ها انجام می‌شود. هدف اصلی عمل لیفت پستان، بالا کشیدن سینه‌ها، سفت کردن آنها و بازگرداندن نوک پستان (آرئول) به موقعیت طبیعی و زیباتر است.

عوامل اصلی افتادگی پستان شامل پیری طبیعی که باعث کاهش کلاژن و الاستین پوست می‌شود، بارداری و شیردهی که باعث کشیدگی پوست می‌شود، نوسانات وزنی که باعث کشیدگی و شل شدن پوست پستان می‌شود، عوامل ژنتیکی مانند بافت همبند ضعیف‌تر و نیروی جاذبه زمین که بر بافت پستان فشار وارد می‌کند.

کاندیدای مناسب زنانی است که از نظر جسمی سالم باشند، سینه‌های افتاده واضح دارند و نوک پستان زیر خط سینه قرار گرفته است، وزن ثابتی دارند، از بیماری‌های جدی عاریند، و کسانی که قصد بارداری یا شیردهی مجدد ندارند.

روش لیفت با برش دور آرئول (Periareolar Mastopexy) برای افتادگی‌های خفیف با برش دایره‌ای دور آرئول است؛ روش لیفت با برش عمودی (Vertical Mastopexy) برای افتادگی‌های خفیف تا متوسط با برش دور آرئول و عمودی است؛ و روش لیفت با برش T معکوس (Inverted T Mastopexy) برای افتادگی‌های شدید و سینه‌های بزرگ با سه برش است که بیشترین کنترل را می‌دهد.

دوره نقاهت اولیه چند هفته طول می‌کشد. روزهای اول درد، تورم و کبودی شایع است و استفاده از سوتین فشاری ضروری است. هفته اول باید از فعالیت‌های سنگین خودداری شود و معمولاً پس از یک هفته می‌توان به فعالیت‌های سبک پرداخت. بازگشت به ورزش‌های سنگین معمولاً پس از شش تا هشت هفته مجاز است.

نوشته های مرتبط